OVER MIJ

Ontsnappen aan de illusie: mijn pad naar de waarheid

Zolang ik me kan herinneren, voelde er iets niet goed. Het leven ging door, maar diep van binnen was er altijd een rusteloze energie: een leegte die geen enkel succes, geen enkele afleiding, geen enkele ervaring echt kon vullen. Misschien ken je dat gevoel. Dat stille gevoel dat er iets niet helemaal klopt, dat de wereld om je heen niet het hele verhaal vertelt.

Ik werd geboren op deze wereld onder moeilijke omstandigheden, weggerukt van mijn moeder voordat ik haar warmte kon voelen, in een couveuse gelegd, geïsoleerd. Vanaf de allereerste ademhaling was er ontkoppeling. Die ontkoppeling werd mijn realiteit. Naarmate ik ouder werd, volgde ik het pad dat voor mij was uitgestippeld: studeren, werken, presteren. Ik werd een Data & AI Engineer, en beheerste de systemen die de wereld structureerden. Cijfers, logica, feiten: het klopte allemaal. Toch fluisterde iets in mij: dit is het niet.

Maar ik negeerde de fluisteringen. Ik deed wat de meeste mensen doen: ik probeerde ze het zwijgen op te leggen. Eerst met afleidingen, daarna met gewoontes. Voor ik het wist, zat ik in een vicieuze cirkel: de ene verslaving na de andere, op jacht naar iets wat ik nooit helemaal kon bereiken. Gamen, alcohol, drugs, werk, relaties: ik verloor mezelf in elk van hen, op zoek naar een manier om me compleet te voelen.

Toen kwamen de festivals. Die voelden toen als vrijheid. De stampende bas, de flitsende lichten, de gesynchroniseerde bewegingen van duizenden mensen die verdwaald waren in hetzelfde ritme. Het voelde als ergens bij horen. Het voelde als bevrijding. Maar wat ik toen niet besefte, zie ik nu duidelijk: dit waren niet zomaar feesten. Het waren rituelen.

De hypnotische trance van de muziek, de symbolen die in het zicht verborgen zijn, de geestverruimende substanties - alles was ontworpen om de aura te verzwakken, om deuren te openen naar onzichtbare krachten. En in die staat, wanneer de bewuste geest tot zwijgen is gebracht, neemt iets anders het over. Negatieve entiteiten, parasitaire energieën, dingen waarvan de meeste mensen niet eens beseffen dat ze bestaan, glippen ongemerkt binnen. Ze putten uit, ze manipuleren, ze vervormen. En ik liet ze binnen, zonder het ooit te weten.

Jarenlang dacht ik dat ik mijn eigen keuzes maakte. Maar dat was niet zo. De verslavingen, de zelfdestructie, het eindeloze zoeken: het was niet ik. Het was de invloed van krachten die ik onbewust in mijn leven had uitgenodigd. En zoals zoveel anderen, stelde ik het niet ter discussie. Niet totdat mijn realiteit instortte.

Het gebeurde niet allemaal tegelijk. Eerst waren er signalen - eerst subtiel, daarna onmogelijk om te negeren. Toen, net toen ik dacht dat ik de liefde in een relatie had gevonden, begon alles uit elkaar te vallen. Het diepe, onbewuste geloof dat ik niet goed genoeg was, had me mijn hele leven achtervolgd en opnieuw bewees ik onbewust dat ik gelijk had. De moeite om verbonden te blijven, ging ten koste van mezelf verliezen, terwijl mijn gevoel van identiteit en welzijn langzaam naar de achtergrond verdwenen. De interne onbalans werd sterker en voor ik het wist, manifesteerde het gewicht ervan zich fysiek - een overweldigend brandend gevoel in mijn hart dat weigerde te worden genegeerd. En toen kwamen de paniekaanvallen. Elke keer voelde het alsof mijn hele wereld instortte, alsof ik de controle over mijn eigen bestaan verloor. Mijn geest, ooit scherp en gecontroleerd, werd onvoorspelbaar. De wereld om me heen voelde niet langer echt.

Ik wendde me tot de geestelijke gezondheidszorg, wanhopig op zoek naar antwoorden. De GGZ, de artsen, de medicijnen: ze vertelden me dat het een chemische onbalans was, iets dat beheerd moest worden, iets dat onderdrukt moest worden. Maar diep van binnen wist ik de waarheid. Dit zat niet alleen in mijn hoofd. Dit was iets diepers.

Toen kwam de psychose, de psychiatrische afdelingen, de gedwongen medicatie. Het systeem genas me niet, het brak me verder. Opgesloten, losgekoppeld van mijn ziel, bereikte ik het dieptepunt van mijn leven. En toch, in die duisternis, kwam er iets anders naar boven. Een besef. Een weten.

Alles wat ik geloofde was een leugen. De realiteit was niet wat mij was verteld. De wereld was niet wat het leek.

En als ik wilde genezen, moest ik ontsnappen.

Weglopen van het systeem was niet makkelijk. Alles in deze wereld is ontworpen om je binnen te houden, binnen de illusies, binnen de afleidingen, binnen de angst. Maar iets in mij was wakker geworden. En als je eenmaal wakker bent, kun je nooit meer terug.

Ik wendde me tot wat velen afdeden als "alternatief" of "holistisch", maar iets in mij wist dat er meer te ontdekken viel. Meditatie, ademhalingsoefeningen, energiegenezing, innerlijk kindwerk, TRE, 5-elementen tapping, homeopathie, hypnotherapie. Ik verdiepte me in kwantumfysica, spiritualiteit, Duitse Nieuwe Geneeskunde en de onzichtbare krachten die onze realiteit vormgeven. Ik experimenteerde met blootstelling aan kou, vasten, frequentietherapie, detoxen en aardingstechnieken: praktijken die ooit als onconventioneel werden bestempeld, maar in werkelijkheid diep in lijn waren met onze natuurlijke staat van zijn. Wat ik ontdekte, verbrijzelde mijn oude overtuigingen en herprogrammeerde mijn begrip van genezing, realiteit en menselijk potentieel.

Genezing is niet alleen fysiek. Het is niet alleen mentaal. Het is energetisch, emotioneel en diep spiritueel. De paniekaanvallen waren niet willekeurig: het waren berichten. De verslavingen waren geen mislukkingen: het waren symptomen van diepere wonden. En de krachten die ik ooit onbewust had toegelaten? Die moesten weg.

Ik had mijn leven doorgebracht in de wereld van logica, data en technologie. Maar nu zag ik iets diepers: een brug tussen wetenschap en geest, tussen het zichtbare en onzichtbare.

Daarom heb ik Spirit in Science opgericht: niet alleen om te delen wat ik heb geleerd, maar om de illusies te doorbreken die zovelen gevangen houden. De wereld waarin we leven is meer dan wat ons is verteld. De realiteit is niet vast, niet beperkt, niet iets dat we passief ervaren: het is iets dat we vormgeven.

En als je dat eenmaal ziet, als je eenmaal begrijpt welke krachten er spelen, dan neem je je macht terug.

Mijn reis is niet alleen mijn verhaal. Het is het verhaal van iedereen die ooit het gevoel heeft gehad dat er iets niet klopte. Iedereen die ooit naar meer heeft gezocht. Iedereen die zich ooit gevangen heeft gevoeld in een systeem dat is ontworpen om hen klein te houden.

Als dit voor u geldt, dan bent u misschien, heel misschien, klaar om de waarheid onder ogen te zien.